ΚΑΤΩ Η ΧΟΥΝΤΑ ΤΟΥ KITCH! (1ο ΜΕΡΟΣ)

Τη ζήσαμε στο πετσί μας, τη χούντα.

Και το χειρότερο βασανιστήριο, ήταν να διαβάζεις τον άλογο λόγο της στις εφημερίδες, να βλέπεις τις τερατώδεις αφίσσες της στους δρόμους, ν' ακούς τα προγλωσσικά της προγράμματα σε ραδιόφωνο και τηλεόραση.

Ήταν αυτά τα μυριάδες μυρμήγκια που ανέβαιναν από το χώμα στο σώμα μας, και το κατακτούσαν διαλύοντας το νευρικό μας σύστημα.

Ήταν αυτά που μας έκαναν (όσους γλύτωσαν από την Ασφάλεια) να αποδράσομε στο Παρίσι, απένταροι, ξεβράκωτοι, άνεργοι, αλλά τουλάχιστον μέσα σ' έναν αξιοπρεπή πολιτισμό.

Ήταν αυτό το Παρίσι που μας οδήγησε σε λίγους μήνες μέσα, στον Μάη του 68, με την εξαιρετικά φιλοσοφημένη έκφρασή του, τον επαναστατικό λόγο του, τις υπέροχες ζωγραφιές του, τα απολαυστικά του τραγούδια.

Πολιτισμός στον Πολιτισμό, ρήξη, ανατροπή και μετενσάρκωση ενός ανθηρού πολιτισμού, σ' έναν άλλον ανοιξιάτικο.

Μαζί φυσικά ήρθε κι η "βαρυά κουλτούρα", οι πεσιμιστικοί σχολιασμοί της σημειολογίας, η ανακύκλωση του ars gracia artis σ' έναν αδιέξοδο αυνανισμό. Τι να κάνεις όμως; Ουδέν καλόν αμιγές κακού...

Όταν επιστρέψαμε στην Ελλάδα το 1972, βρήκαμε τη χούντα στην κορύφωση του kitch. Από το "Νάτανε το 21" ίσαμε το "Τι Λωζάνη τι Κοζάνη", κι από τον "Άγνωστο Πόλεμο" ίσαμε τις υπερπαραγωγές του James Paris, η κατάσταση δεν ήταν πλέον αποπνικτική, τα μυρμήγκια είχαν φύγει, κι ο Τσιτσάνης έπαιζε τον "Καπετανάκη" γιά να χορέψει ο μόλις αποφυλακισθείς πολιτικός κρατούμενος Θεοδοσόπουλος.

Το kitch της χούντας, ήταν ξεκαρδιστικό. Κι όταν η κόρη μου 4 χρονώ τότε ρώτησε τη μαμά της στο ταξί "γιατί, μαμά, το ψήνουμε το πουλί;" ο ταξιτζής της απάντησε: "Εμείς το ψήνουμε, ή αυτό μας ψήνει;"

Η Νομική πρώτα, το Πολυτεχνείο ύστερα, σ' αυτό το kitch ανταποκρίθηκαν με χιούμορ, χαρά ζωής, συμμετοχή σε δρόμενο, ποιότητα και πολιτισμό. Από το σύνθημα "Παρ' τη Δέσποινα και μπρος!" ίσαμε τον υπέροχο αυθόρμητο λόγο του Δημήτρη και του Λάμπρου στο ραδιόφωνο του Πολυτεχνείου, κι από το τραγούδι του Ξυλούρη ίσαμε τον αδέσποτο Νικόλα Άσημο, η εξέγερση της νεολαίας είχε τον Πολιτισμό αντί γιά τανκς.

Είχαν καταλάβει πως το κitch ήταν χειρότερο από τα τανκς, και μόνο με πολιτισμό μπορούσαν να πολεμήσουν.

(έπεται συνέχεια, φυσικά).