Τόχω πει κι άλλοτε, θεωρώ τον εαυτό μου τον πιό τυχερό άνθρωπο στον κόσμο, γιατί μου δόθηκε να ζήσω από μέσα κάποιες από τις σημαντικότερες στιγμές της Ιστορίας, και συνάμα να γνωρίσω από κοντά πολλές από τις σημαντικότερες προσωπικότητες του 20ού αιώνα.
Ένα από τα σημαντικότερα γεγονότα που είδα να γεννιέται μπροστά μου, είναι οι Γενικευμένες Καταλήψεις του Μάη 68, στις οποίες μάλιστα συμμετείχα, έστω κατά το 1:1.000.000 ! Μπορώ λοιπόν να πω ψύχραιμα και από απόσταση, πως το σημαντικότερο στοιχείο των Καταλήψεων, είναι αυτό το ΚΟΙΝΟ ΑΙΣΘΗΜΑ που απορρέει, που μας μεθάει, που ελευθερώνει την ανθρωπιά και την αλληλεγγύη.
Ακούω αυτές τις μέρες ένθεν και ένθεν, πως οι Καταλήψεις πρέπει να καταργηθούν, γιατί είναι... παράνομες! Σιγά την ανακάλυψη! Μα φυσικά κι είναι παράνομες, κι αυτή είναι η δύναμή τους, μιά και αποτελούν ομαδική εκδήλωση, που νομιμοποιεί την παρανομία!
Αλλίμονό μας λοιπόν αν... τις νομιμοποιήσουνε, και καταντήσουν κάτι σαν το μνημόσυνο του Πολυτεχνείου κάθε χρόνο! Αλλίμονό τους όμως αν επιχειρήσουν να τις "απαγορεύσουν", γιατί αυτό μόνο βίαια μπορεί να γίνει, και η βία ενάντια στο Κοινό Αίσθημα, σπάει το κέλυφος της νάρκωσης και της αδιαφορίας του μεγάλου πλήθους.
Μόνο που πρέπει ν' αντιμετωπισθούν δύο κίνδυνοι, γιά να γίνει "σωστά" μία κατάλειψη:
1. Να μην περάσουν μέσα οι κομματικές, συνδικαλιστικές ή-και ιδεολογικές δομές του διαχωρισμού, που θα μετατρέψουν την Κατάλειψη σε μικρογραφία-παρωδία της Βουλής, ή και ενός Συνδικαλιστικού Σωματείου.
2. Να μην ξεσπάσει η συσσωρευμένη οργή των καταληψιών, παρά μόνο σε ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΚΕΣ, ΕΝΟΠΟΙΗΤΙΚΕΣ ΚΑΙ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΕΣ διαδικασίες.
Η Κατάλειψη πρέπει να είναι μιά χαρούμενη εκδήλωση, γεμάτη δημιουργία, διάλογο, ψυχαγωγία, κι αυτά να είναι η καλύτερη βιωμένη πρόταση μιάς Αληθινής Παιδείας που ονειρευόμαστε.
Ένα από τα σημαντικότερα γεγονότα που είδα να γεννιέται μπροστά μου, είναι οι Γενικευμένες Καταλήψεις του Μάη 68, στις οποίες μάλιστα συμμετείχα, έστω κατά το 1:1.000.000 ! Μπορώ λοιπόν να πω ψύχραιμα και από απόσταση, πως το σημαντικότερο στοιχείο των Καταλήψεων, είναι αυτό το ΚΟΙΝΟ ΑΙΣΘΗΜΑ που απορρέει, που μας μεθάει, που ελευθερώνει την ανθρωπιά και την αλληλεγγύη.
Ακούω αυτές τις μέρες ένθεν και ένθεν, πως οι Καταλήψεις πρέπει να καταργηθούν, γιατί είναι... παράνομες! Σιγά την ανακάλυψη! Μα φυσικά κι είναι παράνομες, κι αυτή είναι η δύναμή τους, μιά και αποτελούν ομαδική εκδήλωση, που νομιμοποιεί την παρανομία!
Αλλίμονό μας λοιπόν αν... τις νομιμοποιήσουνε, και καταντήσουν κάτι σαν το μνημόσυνο του Πολυτεχνείου κάθε χρόνο! Αλλίμονό τους όμως αν επιχειρήσουν να τις "απαγορεύσουν", γιατί αυτό μόνο βίαια μπορεί να γίνει, και η βία ενάντια στο Κοινό Αίσθημα, σπάει το κέλυφος της νάρκωσης και της αδιαφορίας του μεγάλου πλήθους.
Μόνο που πρέπει ν' αντιμετωπισθούν δύο κίνδυνοι, γιά να γίνει "σωστά" μία κατάλειψη:
1. Να μην περάσουν μέσα οι κομματικές, συνδικαλιστικές ή-και ιδεολογικές δομές του διαχωρισμού, που θα μετατρέψουν την Κατάλειψη σε μικρογραφία-παρωδία της Βουλής, ή και ενός Συνδικαλιστικού Σωματείου.
2. Να μην ξεσπάσει η συσσωρευμένη οργή των καταληψιών, παρά μόνο σε ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΚΕΣ, ΕΝΟΠΟΙΗΤΙΚΕΣ ΚΑΙ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΕΣ διαδικασίες.
Η Κατάλειψη πρέπει να είναι μιά χαρούμενη εκδήλωση, γεμάτη δημιουργία, διάλογο, ψυχαγωγία, κι αυτά να είναι η καλύτερη βιωμένη πρόταση μιάς Αληθινής Παιδείας που ονειρευόμαστε.
